Dag 10 • 12 november 2016

Armenia, Salento en Valle de Cocora

We beginnen de dag met een stop in Salento, op ca. 1,5 uur rijden van Armenia. In dit pittoreske plaatsje krijg je het gevoel terug te gaan in de tijd. De huizen zijn volledig gebouwd in de kleurrijke Paisa-stijl. Salento is gelegen tussen groene heuvels. We maken wat foto’s van de kleurrijk geschilderde huisjes op het plein en drinken weer een voortreffelijke koffie.
Vervolgens gaan we met een traditionele 'willy' jeep (een soort legerjeep) het Cocora National Park in. Een rit van een half uur eerts over asfalt maar dan de paden op. We maken een wandeling door dit tropische nevelwoud met de hoogste waxpalmbomen ter wereld! Het is werkelijk een indrukwekkend gezicht om deze bomen die wel 70 m hoog kunnen worden te zien. Van de wax maakten de indianen vroeger kaarsen en het wordt nog steeds gebruikt. Er groeien ook bromelia’s in die wij thuis alleen in een plantencentrum tegenkomen. Het zijn Epiphyten ze leven dus alleen op de boom maar niet van de boom. Ze vangen wel veel water op en dan kan de boom te zwaar worden. Bij stevige wind waait hij dan om omdat er geen wortels aan zitten maar een soort bol. De tocht is maar 2 km en duurt toch 2 uur. Weer hart en longen die deze klim zwaar maken . Maar het panorama is werkelijk schitterend. Het weer is uitstekend voor deze klim. Beetje bewolk en rond de 20 garden denk ik.
De afdaling gaat natuurlijk veel makkelijker maar de route is bezaaid met keien modder en veel paardenstront. Want je kan ook met een paard omhoog. We gaan weer met de jeeps terug naar het stadje. Even een half uur vrije tijd. Veer en ik kopen een plastic beker met brokken ananas. We weten dit al sinds Brazilië. Je eet ze nergens lekkerder dan in Zuid Amerika. Het hart kan je zelfs eten en is net zo zacht en zoet als de rest.
Dan rijden we met de bus naar een koffie plantage. Eerst eten we een typisch Colombiaanse lunch. Bonensoep en dan rijst met gehakt zo fijn als poeder een gebakken banaan die feitelijk platano heet. Een andere soort die alleen is te bakken. Vrij fors. Een chorizo erbij en een sapje in een kom een of andere mix van citroen en nog wat. Ik ben er niet kapot van.
Dan volgt de rondleiding. Iedereen loopt daar in de typische kledij van weleer. Onze gids een jonge vent Andreas vertelt ons alles van de koffie. Ooit in Ethiopië bij toeval ontdekt. De landen in de wereld waar ze plantages hebben. De beste koffie die uit Thailand komt. Brazilië met een zeer matige kwaliteit omdat daar machinaal wordt geplukt en de onrijpe bonen die gewoon meegaan. Daar krijg je dus de bittere Robusto van. Wel Segafredo daar ga je dan. De meeste koffie wordt gedronken in Scandinavië waar ze voor het gemak maar Nederland maar in meenemen. Maar wij staan met 14 kg pp bovenaan in de lijst waar de meeste koffie wordt gedronken. Dan is het tijd voor een verkleedpartij en het is al zo warm inmiddels. Vervolgens dus dansen en ook een soort gevecht met de machete. Een foto moment en tenslotte wordt het proces van plukken tot rossteren getoond. De middag wordt afgesloten met het klaarmaken van een prima bak koffie volgens de filter methode. De beste koffie van Colombia is voor de export. 85% net als bij onze tomaten waar wij de mindere soort eten. Drinken de Colombianen zelf slechte koffie die met veel suiker op smaak wordt gebracht.
Rond 18.00 uur zijn we weer bij het hotel. Een lange vermoeiende maar mooie dag en prima weer. Morgenvroeg richting Medellín.