Dag 12 • 14 november 2016

Medellín

Na het ontbijt stappen we om 8.00 uur de bus in om naar het centrum te rijden. Wij verblijven in het business centrum wat ze hier “the golden mile” noemen vanwege de luxe kantoren en hotels en noem maar op. Onze gids vandaag is Herman. Ook hij spreekt perfect Engels en is zeer enthousiast. Medellín is een stad van contrasten. Wolkenkrabbers en koloniale gebouwen vormen hier samen het interessante stadsbeeld. Dé beroemdheid van de stad was zonder twijfel de grote drugsbaron Pablo Escobar, die in 1993 werd geëlimineerd. Daarover vanmiddag meer.
We wandelen eerst naar de metro. 20 jaar geleden aangelegd en nog steeds in een zeer goede en vooral schone conditie. De inwoners zijn er trots op en het verbindt onmogelijke gebieden heel goed en snel met elkaar. We passeren de rivier en ook de sloppenwijken ”Favela’s”. Vandaar pakken we op het station een ander vorm van de metro namelijk de kabelbaan. Die is pas in 2004 aangelegd en heeft de sloppenwijken ontsloten van de binnenstad. Nu kunnen de mensen die daar werken en geen auto hebben er heel snel zijn. Hoog boven de grond hebben we een mooi uitzicht over modern en oud Medellín. Overigens een stad die jaren bekend stond als de meest onveilige stad ter wereld en sinds 2012 zelfs een prijs heeft gekregen voor de meest innoverende stad ter wereld. Dat komt door het uitschakelen van de drugskartels, en de wijze waarop de regering de infrastructuur heeft aangepakt voor de bevolking. Eenmaal boven zijn we dan in die ooit gevaarlijke sloppenwijken. De mensen zijn er zeer vriendelijke en blij dat we hen bezoeken. Vriendelijke gezichten of we krijgen zelf handen. Natuurlijk kunnen niet alleen zij nu veel beter hun brood verdienen maar door o.a. de toeristen floreren hun winkeltjes ook. De criminaliteit is sterk gedaald. We zien hun armetierige maar vaak kleurige woningen en hebben een mooi uitzicht van de berg op de stad. Vele muren zijn door graffiti kunstenaars aangepakt en zien er schitterend uit. We gaan weer terug naar beneden en wandelen door de straten naar Botero Plaza. Een park waar deze kunstenaar zijn nog al dikke beelden heeft geplaatst. Veel mensen op deze feestdag en veel kraampjes ook al zijn de meeste winkels dicht. We drinken ergens de inmiddels bekende zeer goede koffie en wandelen verder. We worden vaak aangesproken door de lokale bevolking in de hoop dat we wat van hun koopwaar kopen. We zien zeer mooie architectonische bouwwerken die er nog zeer goed uitzien ook al stammen sommige uit 1927. Het is jammer dat ik door de limiet van deze site jullie niet alle foto’s kan laten zien. Het weer is trouwens zonnig en warm. We eindigen deze tour zo rond 12.00 uur op een plein met allemaal lange palen. Dat is het lichtorgel. Nog wat regeringsgebouwen waarvan de toegang gesloten is maar onze gids krijgt ons naar binnen voor een kwartiertje.
We lunchen in een restaurant haciënda.
Terug naar het hotel waar sommigen van ons worden opgehaald om 14.00 uur voor de Pablo Escobar tour. Onze gids kende deze tour niet maar twee groepsleden wel en zo wist onze gids het wel te regelen maar het was voor hem ook nieuwe en een eyeopener. Met een kleinere bus maken we diverse stops. Eerst gaan we naar de wijk die Pablo heeft laten bouwen voor de allerarmsten. Deze leefden aanvankelijk zonder huis op een vuilnisbelt. Een paar honderd heeft hij er gebouwd en aan deze mensen gegeven .Niet uit barmhartigheid maar uit politiek gewin, Hij heeft nog 18 dagen in het parlement gezeten maar zonder succes. Daarna is hij met de bouw gestopt. Dan rijden we naar de straat waar zijn een van zijn vele huizen stond waar hij verbleef . Altijd op de vlucht. Hier is hij in 1993 door de politie doodgeschoten op 44 jarige leeftijd waarbij zijn zoon zegt dat het een doordachte zelfmoord van zijn vader was. Moe van het vluchten zou hij zichzelf nooit laten pakken om in een cel te belanden. Hij heeft zich door een langdurig telefoongesprek wat hij normaal nooit deed laten traceren en toen is het op een vuurgevecht aangekomen. We rijden naar de andere straat waar hij uit het raam is gesprongen en daar door de politie is doodgeschoten. Het was een zeer goede zakenman maar ook een psychopaat met honderden doden op zijn naam die hij heeft laten ombrengen nog los van alle slachtoffers van cocaïnegebruik. Absoluut geen verheerlijking deze tour maar wel een stuk uit de geschiedenis van Colombia. Daarna gaan we te voet verder stijl omhoog zeer uitputtend de meest gevaarlijke wijk in ooit. Vanaf een bepaald punt alleen nog maar roltrappen en eenmaal boven in deze sloppenwijk weer een mooi uitzicht over de stad. Later bezoeken we wat meer buiten de stad zijn begraafplaats en zijn bunker. Het lijkt op een hotel waar hij met zijn lijfwachten en familie ooit in verbleef maar door een autobom moest hij ook deze plek weer verlaten.

Zeer indrukwekkende tour. Ik zou er nog veel meer over kunnen vertellen maar het moet leuk blijven.

Medellin is denk ik de mooiste ervaring van deze reis tot nu toe.